face aleminde bir sürü yorum vs. tanıdık - tanımadık tarafından doluyor taşıyor. her tip war! çanakkale şehitlik ziyaretinde giydiğim kıyafete uygunsuz diye yorum yapan bile oldu!!!! ben tam tersine şehitler için çok uygun olduğu düşünmüştüm yani (!)
maneviyatı görüntüde arayan zihniyeti reddediyorum!
hangi kitaptı hatırlamıyorum şöyle bir sohbet geçiyordu: bir baba trende 2 ya da 3 çocuğuyla birlikte yolculuk ediyor. çocuklar ciyak wiyak ağlıyorlar we adam hiçbir müdahalede bulunmuyor. ne bir susturma çabası ne de yapmayın etmeyin ihtarı, hiç!
diyor ki kitap kahramanı, diğerine: sakın bu adamı sadece gördüğün o andan dolayı kınama. sakın ola ki o adamı yargılama. çünkü o adam çocuklarıyla hastaneden dönüyor we adam eşini, çocuklar annelerini kaybetmenin şokunu yaşıyorlar.
bir düşünelim gün içinde ne kadar çok manzara geçiyor bu şekilde gözlerimizden we biz hemen bir kanıya warıweriyoruz. o anın yargıcı ilan ediyoruz kendimizi.
biraz da tepki göstermeden önce içeriği anlamaya, nedenlere bakmaya, tanımaya we yorumu sona saklamaya ne dersin? yaauuww yok benim buna zamanım, belli işte, olan biteni ben hemen çakozluyorum diye bir iddian warsa, sana çek o kötü enerjini üzerimizden diyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder