kaybedenler kulübü

"hepinize iyi geceler diliyorum tabi eğer öyle bir şey mümkünse"
kaan-mete/kaybedenler kulübü

bence en iyi hikayeler yaşanmışlardan çıkar. çünkü yapay tarafı yoktur, cümlelerin o kişiye ait olduğu bellidir (yani birileri oturup o kişiyi yaratmaz), doğaldır ve en önemlisi tamamen ulaşır sana. işte kaybedenler kulübü böyle bir film!

uzun zamandır türk filmi boykotundaydım. özensiz filmler çok dolanıyor ortalıkta ve dizi çeker gibi filmler üretiyorlar.

tesadüfen (aslında tesadüf diye birşey yok!) geldi buldu bu film beni. dedi ki seyretmen için en doğru zaman şimdi. sabah 6 da kalktım ve haydi bakalım dedim oynat. şu anda saat sabah 9:32 ve hala film dönüyor aklımda. tahminim en az bir 100 kere daha bölüm bölüm izler içindeki bazı sözleri - şiirler ezberler ve olmadık zamanlarda aklıma gelmesine engel olamam.

bazı bölümlerde radyo dinlemek gibi oluyor, yani seyretmiyorsun basbaya dinliyorsun filmi. bu tarafıyla da çok farklı.

çok şey söylemek de istemiyorum çünkü, her seyredenin başka başka şeyler bulacağı ve yine her izleyenin damağında bazen küflü, bazen isli, bazen sigaralı, bazen biralı, bazen ahududulu dondurmalı, bazen çerezli, bazen köfte ekmekli, bazen ekşi tatlar bırakacak bir mutfak var filmde.

bunlar benim bazenlerim. kaan'la mete'nin bazenlerini ise filmde izlemelisin.

kaan'ın da dediği gibi "abi gerçekten çok yalnızız"

umarım kaybedenler kulübü seni de bulur; o zaman bir filmden fazlasını kazanırsın...

http://www.kaybedenlerkulubufilm.com/